برات وسیله پرداخت در آینده است. یعنی بدهکار در مقابل طلبکار با صدور برات، تعهد می کند که در زمان معینی، مبلغ مندرج در آن را شخص ثالث به دارنده براتی بپردازد. در حالی که چک وسیله پرداخت حال می باشد.
در چک می توان شکایت کیفری مطرح نمود ولی در سفته وبرات که خصیصه مدنی – تجاری دارند نمی توان شکایت کیفری مطرح کرد.
تفاوت دیگر چک با برات در این است که صادر کنندۀ چک باید وجه مورد نظر را نزد بانک سپرده باشد تا بتواند نسبت به صدور چک اقدام نماید.
در حالی که این موضوع برای صدور سفته و برات مصداق ندارد و بدون این که وجهی موجود باشد می توان اقدام به صدور سفته یا برات نمود و وجه آن را بعداً تأمین کرد.
همچنین چک مطابق قانون نباید مدت دار باشد، ولی سفته و برات می تواند به صورت مدت دار صادر شود.
شرایط شکلی اجباری برات
شرایطی که باید در شکل ظاهری برات به هنگام صدور رعایت شود( ماده ۲۲۳ قانون تجارت):
1. قید کلمهٔ «برات» بر روی سند
2. تاریخ تحریر روز ماه سال
3. نام براتگیر یعنی شخصی که وجه برات را باید پرداخت کند.
4. مبلغ برات
5. تاریخ پرداخت (سر رسید برات) برای برات ۴ گونه تاریخ پرداخت ذکر شده‌است: روز معین، به وعده از تاریخ صدور برات، به رؤیت یا به وعده از رؤیت.
6. مکان پرداخت وجه برات اعم از اینکه محل اقامت محال علیه باشد یا محل دیگر
7. نام دارنده یعنی شخصی که برات در وجه او باید پرداخت شود (صدور برات در وجه حامل ممکن نیست)
8. شمارهٔ نسخه، در صورتی که برات در نسخ متعدد صادر شود.
دارنده براتها مکلف است، پرداخت یا قبولی آن را در ظرف یکسال از تاریخ برات مطالبه کند. پس برای این که اقامه دعوا علیه براتکش و براتگیر یا ظهر نویسان شود باید در این مهلت قانونی اقامه دعوا صورت گیرد.
میتوانید در مدت یک سال از صدور برات اقامه دعوا کنید. (رعایت مرور
زمان)
در این مرحله علیه هر یک از ظهر نویس ها، براتکش، براتگیر، می
توانید اعتراض عدم تادیه بگیرید. چون این افراد دارای مسئولیت تضامنی می باشند و
خواهان می تواند علیه هر یک از این افراد اقامه دعوا نموده و وجه برات را مطالبه نماید.
نکته ای که در اینجا مطرح است این است که اصل عدم توجه به ایرادات در اسناد تجاری حاکم می باشد، یعنی معامله پایه ربطی به اسناد تجاری ندارد. به طور مثال اگر معامله پایه، بیع باشد و این معامله دارای اشکال باشد خللی به اسناد تجاری و اقامه دعوا مستند به آنها وارد نمی شود.
یکی از تفاوت‌های اساسی بین چک و سفته در جنبه قانونی آن‌هاست. چک جنبه کیفری دارد؛ یعنی اگر چکی بی‌محل صادر شود، جرم محسوب می‌شود و ممکن است فرد صادرکننده به مجازات کیفری محکوم شود. درمقابل، سفته جنبه حقوقی دارد؛ پرداخت نکردن سفته در زمان سررسید، جرم نیست و برخورد با آن به‌صورت حقوقی انجام می‌شود.
یکی از مزایای سفته نسبت به چک، وجود نداشتن جنبه کیفری است؛ حتی اگر در دادگاه حقوقی، حکم جلب برای صادرکننده سفته صادر شود، این موضوع پیشینه کیفری محسوب نمی‌شود.
۲. تفاوت در نقش‌های پرداختی بین چک و سفته
چک به‌عنوان وسیله‌ای برای پرداخت و انتقال وجه عمل می‌کند و شما میتوانید با نوشتن چک، به کسی پول قرض دهید. درمقابل، سفته به‌عنوان سندی برای قرض گرفتن به‌کار می‌رود؛ یعنی صادرکننده سفته به‌عنوان قرض‌گیرنده محسوب می‌شود، نه قرض‌دهنده. به‌عبارت‌دیگر، چک ابزاری برای تأمین مالی دیگران است، درحالی‌که سفته ابزاری برای تأمین مالی از دیگران است.
این تفاوت نشان‌دهنده نقش‌های مختلف این دو ابزار مالی در معامله‌های مختلف است؛ چه فروشگاه داشته باشید، چه یک شرکت بزرگ، این تفاوت بین چک و سفته روی انتخاب آنها در شرایط مختلف تأثیر می‌گذارد.
۳. در زمان مطالبه، سفته بهتر است یا چک؟
برای مطالبه چک، باید گواهی عدم‌پرداخت از بانک گرفته شود و چک برگشت بخورد تا بتوانید در دادگاه، دعوا طرح کنید؛ به‌عبارت‌دیگر، بدون برگشت زدن چک، نمی‌توان دعوایی را در دادگاه مطرح کرد. درحالی‌که برای سفته نیازی به برگشت زدن نیست و شما میتوانید آن را مستقیماً در دادگاه مطالبه کنید؛ البته هزینه واخواست سفته حدود ۲ درصد مبلغ سفته است؛ درحالی‌که صدور گواهی عدم‌پرداخت چک، بدون هیچ‌گونه هزینه انجام می‌شود.
۴. تفاوت سفته و چک در زمان توقیف اموال بدهکار
توقیف اموال بدهکار با استفاده از چک ساده‌تر است. با داشتن چک و گواهی عدم‌پرداخت آن، میتوانید بدون نیاز به واریز خسارت احتمالی به صندوق دادگستری، اموال بدهکار را توقیف کنید. درمقابل، برای توقیف اموال بدهکار با سفته، باید ابتدا سفته را واخواست کنید؛ بنابراین، چک در مقایسه با سفته، از نظر اجرای حکم توقیف اموال بدهکار، کارآمدتر و سریع‌تر عمل می‌کند.
۵. تفاوت چک و سفته هنگام نامشخص بودن تاریخ صدور
اگر تاریخ صدور چک مشخص نباشد یا اثبات شود که تاریخ درج‌شده صحیح نیست، چک همچنان معتبر باقی می‌ماند و هیچ مشکلی ایجاد نمی‌شود. اما مشخص نبودن تاریخ صدور سفته، باعث از دست رفتن ارزش قانونی آن می‌شود؛ به‌بیان‌دیگر، در این حالت سفته فرقی با یک رسید عادی ندارد! این موضوع اهمیت فراوانی دارد، تاریخ صدور در سفته نقشی تعیین‌کننده در اعتبار آن دارد و برای جلوگیری از مشکلات احتمالی، باید با دقت کامل نوشته شود.
۶. زمان پیگیری مفقودی، چک بهتره یا سفته؟
در صورت گم شدن چک، صادرکننده می‌تواند برای مسدودسازی آن شکایت کند، اما برای سفته چنین امکانی وجود ندارد و هیچ قانونی برای شکایت مفقودی سفته وضع نشده است. همچنین چک به‌عنوان سندی لازم‌الاجرا، از طریق دادگاه‌های حقوقی و کیفری، اداره اجرای اسناد و اداره ثبت نیز قابل‌پیگیری است؛ درحالی‌که سفته فقط از طریق دادگاه حقوقی پیگیری می‌شود. باتوجه‌به این موارد، پیگیری مفقودی چک بسیار آسان‌تر است.
این روزها افراد متقاضی کاهش سن به علت مواردی متفاوت از قبیل استخدام شدن در نهادهای دولتی یا خصوصی، عدم درج سن واقعی افراد در شناسنامه به هنگام تولد آنان، عرف و فرهنگی که برای سن ازدواج در بین عموم افراد جامعه وجود دارد و قوانین سخت گیرانه ای که سازمان ثبت و احوال برای جلوگیری از تزلزل در نظر گرفته است سبب شده که فرد خواهان برای اصلاح یا تغییر سن شناسنامه ایی خود به دنبال بهترین وکیل برای کاهش سن خود باشد. برای این امر ما به شما گروه وکلای فروکیل را معرفی می کنیم که با استفاده از بهترین وکلا در زمینه‌های مختلف شما را یاری خواهند کرد.
· درخواست کتبی صاحب سند یا ولی یا وکیل قانونی متقاضی کاهش سن
· ارائه شناسنامه عکسدار و تصویری از آن
· یک قطعه عکس جدید
· اصل و تصویر حکم رشد برای اشخاص کمتر از ۱۸ سال
· اصل و تصویر مدارک مربوط به قیم یا وصی برای افراد تحت سرپرست
· فیش بانکی واریزی در یکی از شعب های بانک ملی مطابق با تعرفه های جدید
طبق قوانین ثبت احوال افرادی می تواند برای کاهش یا افزایش سن شناسنامه ای خود اقدام کند که شرایط ذیل را مشمول شوند:
· اشخاص ۱۸ سال به بالا
· اشخاص کمتر از ۱۸ سال که دارای حکم رشد می باشند.
· پدر یا جد پدری با ارائه شناسنامه خود جهت فرزندان کمتر از ۱۸ سال
· قیم و وصی برای افرادی تحت سرپرستی خود با ارائه مدارک مستند که سمت وی را به ثبویت برساند می توانند برای کاهش سن یا افزایش آن اقدام نمایند.
مطابق قوانین ثبت شده در سازمان ثبت احوال، روند رسیدگی به درخواست متقاضی اصلاح شناسنامه یا تغییر آن به صورت ذیل می باشد: ابتدا متقاضی اصلاح تاریخ تولد برای کاهش یا افزایش آن باید به دبیر خانه کمیسیون تشخیص سن اداره ثبت احوال محل صدور شناسنامه خود مراجعه کرده و مدارک لازم را تحویل داده و رسید آن ها را دریافت نماید. بعد از ارائه مدارک برای تغییر تاریخ تولد شناسنامه به کمیسیون تشخیص سن، تاریخ تشکیل جلسه رسیدگی به پیوست درخواست متقاضی برای کاهش یا افزایش سن ابلاغ خواهد شد. بعد از تعیین زمان جلسه دادرسی درخواست کننده تغییر سن (خواهان) مکلف است که در زمان اعلام شده با در دست داشتن شناسنامه عکسدار در کمیسیون تشخیص سن حضور داشته باشد.
در صورتی که خواهان در تاریخ ذکر شده در کمیسیون تشخیص سن حضور پیدا نکند چنانچه پرونده آماده برای اظهار نظر باشد کمیسیون تصمیم لازم را اتخاذ می کند در غیر اینصورت درخواست خواهان رد می شود. البته لازم به ذکر است که خواهان می تواند درخواست مجدد به کمیسیون تسلیم نماید. کمیسیون این اختیار را داشته که برای تشخیص صحت سن خواهان، وی را به پزشک قانونی ارجاع دهد. تصمیم کمیسیون تشخیص سن قابل اعتراض نخواهد بود و اینکه نتیجه این تصمیم حتما به خواهان ابلاغ خواهد شد. در صورتی که کمیسیون با تغییر تاریخ تولد صاحب سند موافقت نکند در خواست مجدد از سوی خواهان قابل پذیرش نیست.